Onlar için zaman 04.17'de durdu

Adıyaman’da 8 bin 387 kişinin hayatını kaybettiği 6 Şubat depreminin üzerinden tam bir yıl geçti. Ancak 635 bin nüfuslu şehirde geride kalanlar için zaman 04.17’de durdu ve bir daha ilerlemedi.

Depremin yaşandığı tarihten bu yana soğuk, sıcak, yağmur çamur, kar kış demeden mezarlıkları boş bırakmayan Adıyamanlılar birinci yıl dönümünde de depremde kaybettikleri sevdiklerini yalnız bırakmadı. Kur’an-ı Kerim ve Yasin’i Şeriflerle Yeni Mezarlığa akın edenler kabirleri çiçek bahçesine çevirdi. Adıyaman Yeni Mezarlığındaki o anlar ve kalabalık dron ile de görüntülendi. 1 yıl geçmesine rağmen acıların halen çok taze olduğu Adıyaman’da ziyaretler sırasında gözyaşı adeta sel oldu. Kimi kaybettiği torununa oyuncak bir ayı, kimi biricik oğluna en sevdiği takımın formasını, kimi avukat olacak yeğenine bir cübbe, kimi ise okula başladığını göremeyen dedesine birinci sınıfta aldığı takdir belgesini getirdi.

"Her gün yavrularımın kokusunu almaya geliyorum"

Kocasını, 3 oğlu ile 1 gelinini ve biri 6 aylık 3 torununu depremde kaybeden 62 yaşındaki Kadriye Çakırtaş, torunları ve çocuklarının kabri başında onların ismini sayıklayarak gözyaşı döktü. Her gün mezarlıkta olduğunu kimsesi kalmadığı için gidecek bir yerinin olmadığını anlatan acılı kadın Çakırtaş, "Acı bitmiyor. Hayat geçmiyor. Evlat giderse hayat biter, Allah’a emanet ettim onları. Her gün geliyorum. Torunlarımın yavrularımın kokularını almaya geliyorum. Kuzularım benim. Çekirdek bir aileydik. Kızım yoktu Allah’ım bana iki tane kız torun verdi. onlar geldiğinde dünyalar benim olurdu" dedi.

"Biz para mal mülk istemiyoruz. Tek istediğimiz biraz moral ve psikolojik destek"

6 aylık hamile eşi ve 4 yaşındaki çocuğu ile birlikte 4 kattan kendilerini aşağıya bırakarak depremden kurtulan Hayrullah Seçilmiş de depremde kaybettiği arkadaş ve akrabalarından oluşan 35 yakının kabrini ziyaret etti. "Benim arkadaşlarımla birlikte hayallerim vardı. Ancak kurduğumuz hayallerimiz bile hayal oldu" diyen Seçilmiş, " Deprem bizde çok büyük bir iz bırakmış ki biz 11 aydır halen mezarlıklardayız. Burayı bırakamıyoruz. Sil baştan bir Adıyaman istiyor insanlar. Bir insan için memleketinin ölmesi demek çok büyük bir acı. Anne, baba, kardeş bir yana memleket öldükten sonra insanın hayalleri bile ölüyor. Ben şehri terk etmeyenlerdenim ilk günden bu yana bir yere gitmedim. İnşallah gidenler bir an önce Adıyaman’a döner sahipsiz bırakmaz. Devletimizden şunu istiyorum çok insanımızın psikolojisinin bozuk olduğuna kanaat getiriyorum çünkü bakıyorsun mezarlıklarda akşama kadar soğuk sıcak dinlemeden insanlar burada mezarların başından ayrılmıyor bir psiko desteğe ihtiyacı var insanların. Eğer Adıyaman’da iş sahaları bir an önce açılırsa gençlerimizin psikolojileri bozulmaz ve kendilerini işe verip normale daha çabuk dönerler. Ben memleketimdeki insanlarımın akıl sağlıklarının bozulmamasını istiyorum. Çok sayıda insanın yaşadıklarını içine atıp da konuşmadığını, çarşıda tanıdığım olduğu için selam verdiğim fakat beni gördüğü halde tanımayan insanları da gördüm. Bu insanlara biran önce destek verilmeli. Bizler maddi yardım istemiyoruz. Bizlerin istediği sadece biraz moral hani derler ya ağaçtan düşenin halini ağaçtan düşen anlar onun gibi bizim derdimizi anlayıp dertlenecek insanlar istiyoruz" diye konuştu.